NIEUWE BEIAARD IN LA PORTE |
LA PORTE - Op 16 mei 2004 is de nieuwe beiaard van de Presbyteriaanse kerk in La Porte (Indiana, USA) in gebruik genomen. Dit nieuwe instrument bestaat uit een reeks van 36 klokken. De laagste c-toets is aangesloten op een a1-klok die ongeveer 1.000 pond weegt, zodat het instrument een sext omhoog transponeert. De klokken zullen worden gebruikt voor speciale vieringen, bruiloften, begrafenissen en herdenkingsdiensten, alsook voor het geven van concerten. Organist David Eicher is de nieuwe beiaardier van de beiaard van La Porte. GESCHIEDENIS De naam voor de beiaard werd gekozen ter nagedachtenis van de kinderen die, meer dan 130 jaar geleden, tijdens zondagsschool kleingeld begonnen te sparen om een klok voor de kerk aan te kunnen schaffen. Het duurde enkele jaren voordat het volledige bedrag bijeen was gespaard waarvoor door Troy uit New York een klok van 1.502 pond kon worden gegoten. Zonder twijfel hebben deze kinderen om het geld voor de klok te verdienen veel extra uren besteed aan werk zoals het melken van koeien, het schoonmaken van de stallen, het verzamelen van brandhout, en het plukken van kippen. De prachtige klank van de grote bronzen klok, gehangen boven de hoofdingang van het tegenwoordige kerkgebouw, kan vandaag de dag nog steeds worden gehoord. TOREN EN BEIAARD In september 2000 startte het graafwerk voor het fundament. De ontdekking van water, dat moest worden geïsoleerd en afgevoerd om een goede fundering te kunnen maken, vertraagde de bouwactiviteiten en verhoogde de kosten aanzienlijk. In het voorjaar van 2001 ommetselden de bouwlieden het stalen frame, werd een speelcabine gebouwd, en werd de toren verder opgetrokken tot de top. De toren, die 17 meter hoog is, is een nieuw oriëntatiepunt in La Porte. Alle klokken werden gegoten door klokkengieterij Koninklijke Petit & Fritsen in Aarle-Rixtel, Nederland. Het stokkenklavier, het frame en het mechaniek werden ook door Petit & Fritsen gebouwd. Het mechaniek is een zorgvuldig ontworpen gericht tuimelaarsysteem. In het klavier zijn de door Petit & Fritsen nieuw ontworpen draadregelaars toegepast, speciaal ontwikkeld om snel en gemakkelijk de draadlengte aan te kunnen passen. Ze zijn stil en bevatten geen borgmoeren. Het klepelmateriaal is gietijzer. Het ontwerp van het klavier is conform de door Richard Strauss voorgestelde internationale standaard, dus met Europese toetsafstanden en een Noord-Amerikaans pedaal (concaaf en radiaal). Het resultaat van deze keuze is dat het manuaal nogal naar links verschoven lijkt te zijn (gegeven de afwezigheid van een vierde octaaf, hoewel daar ruimte voor is gereserveerd), maar in feite is dit gedaan om ervoor te zorgen dat een ieder, die een standaard instrument gewend is, zich moeiteloos aan kan passen. In 2003 werd John Gouwens, beiaardier van de Culver Academy, om advies gevraagd voor de laatste fases van het project. Gouwens reisde naar Nederland om het werk in de gieterij van Petit & Fritsen te keuren en zag toe op de installatie van de klokken door Verdin. INWIJDINGSCONCERT Het is interessant om vandaag de dag vast te stellen dat de oudste en de nieuwste beiaard in Noord-Amerika beiden in de staat Indiana zijn te vinden. Het oudste carillon met 23 klokken, gebouwd in 1856, bevindt zich in de 'Basilica of the Sacred Heart' in Notre Dame, Indiana, en het nieuwste carillon in La Porte, slechts 40 km vanelkaar vandaan. Zo'n 200 tot 300 mensen hoorden het middagconcert op 16 mei 2004, vakkundig verzorgd door John Gouwens, inclusief de première van een door de concertgever in opdracht geschreven nieuwe compositie. |
|||